аъзо

[اعضا]

а. ҷ. узв

1. узвҳои тани одам, қисмҳои бадан; аъзои бадан узвҳои тан, узвҳои бадан

2. узви ягон гурӯҳ, созмон, ҳайат ва ҳар як фарди ин гурӯҳ, созмон, ҳайат ва ғ. (ба ин маъно, яъне исми танҳо истифода шудани исми ҷомеи аъзо ғалати ом аст): аъзои комиссия; аъзои оила ҳар яке аз афроди хонавода; узвҳои хонавода; аъзо шудан дар ягон созмон узви созмоне гардидан

◊ аъзои ҷумла грам. калимаҳои мустақилмаъно ё ибораҳои ҷумла: аъзои пайрави ҷумла